Historie
De voetbalclub Feyenoord werd
op 17 mei 1978 opgericht als afsplitsing van SC Feyenoord, dat onder de naam
Wilhelmina werd opgericht op 19
juli 1908. Een Rotterdamse kroeg op de hoek van de Damstraat en de
Persoonshaven, genaamd 'De Keijser',
was de bakermat van de club, die Nederland 61 jaar later de eerste
Europacup 1 bracht. De meeste spelers van deze nieuw opgerichte club waren
afkomstig van het in 1907 ter ziele gegaane FFC. De voorloper van Feyenoord,
Wilhelmina, speelde in rode shirts met blauwe mouwen en een witte broek. De
eerste jaren was Wilhelmina nog niet aangesloten bij een bond en speelde dus
alleen vriendschappelijke wedstrijden. De eerste wedstrijd won Wilhelmina
in Rotterdam-Delfshaven met 2-1 van Be Quick uit de Bospolder. Voordat de
club de naam Feyenoord kreeg, heeft de club verschillende veranderingen van
naam ondergaan. In 1909 werden vanwege spelersgebrek nieuwe leden aangetrokken
van de club Volharding. Een week later besloot de club zichzelf ook maar een
nieuwe naam te geven, namelijk HFC (Hillesluise Football Club). De club speelde
toen bij het Afrikaanderplein in 'de Put'. Ditzelfde jaar sloot HFC zich aan
bij de Rotterdamse Voetbalbond (RVB). Omdat de bond de naam HFC niet accepteerde,
vanwege de beroemde HFC uit Haarlem, kreeg de club, op voorstel van rechtsbuiten
Jan van Ouwerkerk, de naam RVV Celeritas en speelde het in een horizontaal
geel-zwart gestreept shirt met witte broek. Celeritas begon in de tweede klasse
RVB en promoveerde al na een seizoen naar de eerste klasse. In 1912 werd Celeritas
kampioen en promoveerde de club naar de Nederlandse Voetbalbond (NVB). Opnieuw
moest de naam worden gewijzigd omdat er in den Haag al een Celeritas speelde.
Na stemming werd de club bij de NVB geregistreerd als Feijenoord te Rotterdam,
met als speelterrein het Afrikaanderplein. Voor het eerst speelde Feyenoord
in het bekende rood-witte shirt met zwarte broek. Ook na fusies met Cresendo
(1913) en DCS (1916) bleef de naam Feijenoord gehandhaaft. In 1917 promoveerde
Feyenoord naar de 1e klasse B en verhuisde de club van het Rijnhavenkwartier
naar de Kromme Zandweg. Het nieuwe terrein werd op 26 augustus 1917 geopend
met een wedstrijd tegen Be Quick uit Zutphen. Feyenoord verloor de wedstrijd
met 3-2. In 1921 promoveerde Feyenoord naar de hoogste klasse. Dat jaar eindigde
Feyenoord op de tweede plaats achter Blauw Wit. Al sinds 1918 kon men bij
Feyenoord aan atletiek doen.Op 27 juni 1923 werd dit officieel in de naam
vastgelegd: Rotterdamsche Voetbal- en Atletiek Vereniging 'Feijenoord'. Het
ging in de jaren daarna steeds beter met Feyenoord.In 1924, zestien jaar na
de oprichting vierde men het eerste landskampioenschap.Tussen 1925/1926 en
1932/1933 werd Feyenoord zevenmaal afdelingskampioen en éénmaal,
in 1
928 kampioen
van Nederland. En in 1930 won Feyenoord voor de eerste keer de KNVB-beker.
Onder andere door Ajax in Amsterdam met 2-1 te verslaan. In 1934/1935 won
Feyenoord weer de beker en in het seizoen 1935/1936 werd Feyenoord onder leiding
van trainer Richard Dombi voor de derde keer landskampioen. Voor belangrijke
wedstrijden moest men geregeld uitwijken naar het Sparta stadion. Zelfs de
bouw van een nieuwe staantribune in 1935 bood weinig plaats. Toen was men
echter al in een vergevorderd stadium met de plannen voor een nieuw stadion.
Op 23 Juli 1935 werd dan ook de eerste paal geslagen van het nieuwe stadion
aan wat toen de Kreekweg heette. Op 27 Maart 1937 speelde Feyenoord de openingswedstrijd
van het nieuwe stadion tegen het Belgische Beerschot. Feyenoord won de wedstrijd
met 5-2. In 1938 vierde Feyenoord zijn eerste landstitel in de Kuip, de vierde
in haar bestaan. De volgende Titel werd in 1940 op het sparta stadion behaald
omdat intussen de oorlog was uitgebroken en het stadion bezet. Ook nam Feyenoord
het oude terrein aan de Kromme Zandweg weer in gebruik. In 1954/1955 startte
er, na dat de bond met de beroepsbond was gefuseerd, een nieuwe competitie
in vier afdelingen met elk veertienclubs. De bovenste 9 clubs van iedere afdeling
zouden zich plaatsen voor de twee hoofdklassen van elk 18 clubs. Feyenoord
eindigde als zevende met een miniem verschil. In 1955/1956 splitste de bond
de hoofdklasse in een Ere- en Eerste Divisie. Feyenoord plaatste zich zonder
problemen voor de Ere-Divisie.In 1956 werd de naam van de club, RV & AV
Feyenoord, veranderd in Sportclub Feyenoord. In 1961 werd Feyenoord na eenentwintig
jaar weer landskampioen met twee punten voorsprong op Ajax. Het jaar daar
op, in 1962, werd de landstitel geprolongeerd. In 1965 werd Feyenoord werderom
landskampioen en werd tevens de beker gewonen. Het was de eerste keer dat
Feyenoord de 'dubbel' won. De tweede keer dat Feyenoord de 'dubbel' won was
in 1969. Op 6 Mei 1970 behaalde Feyenoord onderleiding van trainer Ernst Happel
haar grootste succes tot nu toe door in Milaan het Schotse Celtic in de finale
om de Europacup voor Landskampioenen te verslaan. Na verlenging won Feyenoord
met 2-1 door doelpunten van Rinus Israel en Ove Kindvall. Na het winnen van
de Europacup moest Feyenoord tegen de kampioen van Zuid-Amerika, het Argentijnse
Estudiantes de la Plata, spelen. Op 26 Augustus 1970 werd het in Buenos Aires
2-2 nadat Estudiantes met 2-0 had voor gestaan. Doelpunten van Kindvall en
Van Hanegem zorgde voor het gelijkspel. In de Kuip moest op 9 September de
beslissing vallen. Door een doelpunt van Joop van Daele won Feyenoord met
1-0 en won het na de Europacup ook de Wereldbeker. Het
tiende landskampioenschap behaalde Feyenoord in 1971. In 1974 volgde de elfde
landstitel. In 1974 bereikte Feyenoord ook de finale van de UEFA-cup. In de
finale moest men eerst uitspelen tegen het Engelse Tottenham Hotspur. Het
werd in Londen 2-2 en 2-0 in Rotterdam door doelpunten van Rijsbergen en Ressel.
Feyenoord had haar tweede Europese beker gewonen. Op 17 Mei 1978 werd de club
opgesplits in een stichting betaald voetbal en een amateurvereniging. In 1980
won Feyenoord de KNVB-beker maar voor het landskampioenschap moest men wachten
tot het seizoen 1983/84. In dat jaar won Feyenoord met onder andere Johan
Cruijff en Ruud Gullit voor de derdemaal in haar geschiedenis de 'dubbel'.
Daarna was het weer lang wachten voor 'Het Legioen'. In 1991 won Feyenoord
weer de KNVB-beker en won het als eerste de Nationale Supercup. Ook in 1992
won Feyenoord weer de KNVB-Beker en in het seizoen 1992/93 won Feyenoord onder
leiding van Willem van Hanegem voor de dertiendemaal het landskampioenschap.
In 1994 won Feyenoord weer de KNVB-beker waarna het stadion gerenoveerd werd.
In 1995 won Feyenoord voor de tiendemaal in haar geschiedenis de KNVB-beker.
1999 werd Feyenoord voor de 14 maal LANDSKAMPIOEN. In 2002 veroverde Feyenoord
de UEFA-Cup.